وقتی به پنجاه سالگی رسیدی دوستانت پناهگاههای ارزشمند زندگیت می‌شوند!
پس از گذشت سالها از زندگی چنین آموختم که زمان می‌گذرد، زندگی در جریان است.
فاصله جدا می‌کند، بچه بزرگ می‌شود، عشق تغییر می‌کند، گاه کمرنگ می‌شود، قلبها می‌شکنند.
پیشرفت اجتماعی تمام می‌شود، شغل تغییر می‌کند.
خیلی از اقوام دور و نزدیکت، تو را در مسیری از راه زندگی ترک می‌کنند. و تنها دوستانت با تو ماندگارند!
هیچ تفاوتی ندارد که چه فاصله زمانی و مکانی میان شما وجود دارد، یک دوست واقعی هیچگاه آنقدر از تو دور نیست که برایت در دسترس نباشد.
در زمانی که به او نیاز داری در کوره راه زندگی وقتی عرصه به تو تنگ می‌شود، دوستانت هستند که در کنارت می‌ایستند و تشویقت می‌کنند تا سختی را پشت سر بگذاری.
برایت دعا می‌کنند، از تو حمایت می‌کنند، برای شادی‌ات تلاش می‌کنند و دستهایشان را باز می‌کنند تا در آغوششان آرامش بگیری.
دوستان واقعی تو برایت قانون ها را می‌شکنند و همراه راهت می‌شوند تا مسیر درست را در زندگیت پیدا کنی و به شادی برسی.
دوستان تو زندگی تو را سرشار از خوشبختی می‌کنند.
دنیای تو بدون آنها دنیا نیست و تو نیز بدون آنها کامل نیستی.
دوستانت را حفظ کن...
.
نظرات شما عزیزان:
تبادل لینک هوشمند 
<-PollName->
خبرنامه وب سایت: